Karzeł

„Karzeł pana, to właściwie on sam”... Na dworze italskiego księcia tytułowy karzeł, książęcy sługa, prowadzi zapiski, poprzez które majaczą obrazy kolejnych wojen, szalejącej zarazy, politycznych gier. Miłość, niewinność, potrzeba religii – to jedynie ludzkie słabości lub maski, do ukrycia rzeczywistych celów - studiując ludzkie sylwetki, karzeł doskonale tropi płytkość charakterów, pozór wyznawanych wartości, uleganie niskim skłonnościom. PIW, 1965 rok. Stan egzemplarza znośny, sfatygowana obwoluta, jej skrzydełko przetarte na wylot.