Martwy osioł i zgilotynowana kobieta

Okoliczności powstania tego dzieła, plasującego się w nurcie frenetycznym francuskiego romantyzmu, są niezwykle ciekawe: sam pomysł narodził się, gdy Wiktor Hugo opublikował "Ostatni dzień skazańca", który Janin, krytyk i dziennikarz, uznał za całkowicie nieudany, postanowił w związku z tym stworzyć parodię tego utworu. Jednakże ostatni rozdział "Martwego osła..." dopisał Honoriusz de Balzac, czyniąc dzieło pastiszem. Niemniej książka do dziś fascynuje, mimo trudnej formy licznych dygresji i metafor - a pasjonaci tematu dowiedzą się z niej wielu ciekawostek o różnych egzekucjach, z wbijaniem na pal włącznie. Czytelnik, 1985 rok. Stan egzemplarza dosyć dobry, obwoluta przybrudzona.